Vier perspectieven op het thema Privacy, deze editie met bijdragen van Jochem Sneep, Karim Khaoiri, David van der Landen en Dennis l’Ami
Illustratie: ‘Google Me Like You Google Mondriaan’ (2007) – Erwin Hoosbeek
door Karim Khaoiri Ondanks dat ik gesteld ben op mijn privacy koester ik niet de wens het voor alles te laten gaan. Niet omdat ik niets te verbergen heb, dat is een flauwekul argument, maar omdat ik in contact wil blijven staan met de wereld – hier kom ik nog op terug -, inclusief alle goede en slechte kanten die aan deze wens verbonden zijn. door Jochem Sneep Een stukje voor mezelf, wat anderen niet kunnen weten, mogen weten, willen weten! Nou ja, waarvan ik niet wil dat ze het weten. Via een drietal invalshoeken en een kleine beschouwing neem ik je mee in mijn privacy-wereld en geef ik graag een stukje van mezelf bloot om het vervolgens bij jou terug te leggen. door David van der Landen Ooit waren het vorsten die tamelijk willekeurig over lijf en leden van hun onderdanen konden beschikken. In reactie daarop werd sinds de Verlichting gezocht naar een concept om de burger te beschermen tegen ongewenste inmenging van bovenaf in zijn of haar privéleven. Uiteindelijk culmineerde dit in het recht op privacy, zoals bijvoorbeeld geformuleerd in artikel acht van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. Tegenwoordig laten overheden – en bedrijven – zich echter weinig gelegen liggen aan dit recht. door Dennis l’Ami Facebook, Twitter, Instagram, Pinterest, LinkedIn, Flickr, Google. Tien jaar geleden nauwelijks bekend of niet bestaand, nu niet meer weg te denken uit onze huidige maatschappij. Maar ondanks de snelheid waarmee deze websites zijn gekomen is het allerminst zeker dat ze nog bestaan over tien jaar, evenals de privacy-discussie die met de opkomst van sociale media weer actueel blijkt. Wat is de huidige staat van internet?Een ongelijk speelveld
Wel of niet delen is het dilemma van deze tijd
Een rechtsstaat is geen vast gegeven
Het internet is net zo onveilig als de echte wereld