Vier perspectieven op het thema decadentie, deze editie met Inge van Engelenburg, Dennis l’Ami, Thomas Langerak en David van der Landen.
Illustratie: Dennis l’Ami
door David van der Landen In de laatste eeuwen is het begrip decadentie de westerse denkwereld binnengeslopen. Oorspronkelijk bedoeld als term die het verval van het Romeinse Rijk probeerde te verklaren, groeide het met name in de negentiende eeuw uit tot een algemeen, maar bovenal diffuus begrip en wordt het tegenwoordig te pas en te onpas gebruikt om veronderstelde misstanden in de westerse wereld aan te duiden. door Thomas Langerak Er zijn cultuurpessimisten die menen dat het Vrije Westen aan de rand van de afgrond staat, waarbij het als een Sodom en Gomorra, dansend op een vulkaan “na mij de zondvloed” jubelt. Dit soort pessimisme lijkt echter kinnesinne, aangezien het Vrije Westen juist de enige beschaving ter wereld is die blijk geeft van een groeiend ethisch bewustzijn. door Inge van Engelenburg In 1964 werd de eerste anticonceptiepil geïntroduceerd. Een heugelijk feit, want sindsdien nam de seksuele revolutie een vlucht en is de seksuele vrijheid van de vrouw, haar gevoel van zelfbeschikking en het algehele respect naar vrouwen enorm toegenomen. Het tijdperk van seksuele repressie was tot een einde gekomen. Vrouwen hoefden niet langer te trouwen omdat er een ongewenst kindje op komst was. Ook hoefde je niet te huwen om seks te hebben. door Dennis l’Ami Toen enkele jaren geleden banken omvielen, bankiers massaal in het beklaagdenbankje terecht kwamen en politici over elkaar heen buitelden om te verklaren dat er ‘met het systeem niets mis is en we ons vooral moeten richten op de toekomst,’ begreep ik dat wij gedoemd zijn ten onder te gaan. Het kan nog even duren, maar stuiptrekkingen horen nu eenmaal bij een doodstrijd.Ongegronde doemdenkerij
Ode aan het Vrije Westen
De decadentie van seksuele vrijheid
Europa in verval